برخی از شرکت ها و موسسات برای آنکه بازارهای فروش بیشتر از بازار فروش عادی در اختیار داشته باشند، کالاهای خود را به شهرستان ها و یا کشورهای دیگر ارسال می کنند ، تا به واسطه افراد و یا موسسات و شرکت های دیگر که مورد قبول و تایید آنها می باشد ، این کالاها فروخته شود . اینگونه کالاها را کالاهای امانی می گویند .
در این شکل تجارت ، شخص یا شرکتی که کالای امنی را برای فروش به طور امانی برای طرف خود می فرشتد را فرستنده امانی یا آمر گویند و فرد یا شرکتی که کالای امانی را برای فروش دریافت می کند،حق العمل کار یا گیرنده کالای امانی گویند.
حق العمل کار موافقت می کند که کالاها را بدون قبول هیچ گونه تعهدی ، به استثنای حفاظت و نگهداری در مقابل خسارت ، تا زمانی که کالا به فروش می رود نزد خود نگه دارد. باید بدانید حق مالکیت کالا برای آمر تا زمان فروش کالای امانی باقی می ماند و حق العامل کار هیچگونه مالکیت نسبت به کالای امانی نزد خود ندارد.
بنابراین در زمان تهیه گزارشهای مالی و ترازنامه آمر باید کالاهای امانی خود نزد دیگران را به عنوان موجودی ها ی خود به صورت مجزا از سایر موجودی های مواد و کالا گزارش کند و بر عکس حق العمل کار نباید کالای امانی دیگران نزد خود را در ترازنامه به عنوان موجودهای خود گزارش کند .