روش ها ی حسابداری هزینه های تحقیقات و توسعه !

1-مخارج تحقیقات محض و کاربردی باید در سال وقوع ، هزینه تلقی شده و به حساب سود و زیان منظور گردد.

2-مخارج توسعه ای باید در سال وقوع هزینه شود و صرفاً در موارد زیر می توان آن را به صورت دارایی شناسایی کرد .

الف)پروژه ای موجود بوده و به طور وضوح تعریف و مشخص شده باشد .

ب)مخارج مربوط به طور جداگانه قابل تشخیص باشد و به گونه ای اتکا پذیر قابل اندازه گیری باشد .

ج)نتیجه این چنین پروژه ای از لحاظ موارد زیر با اطمینان معقول ثبت و ارزیابی شود :

1-امکان پذیری آن از نظر فنی

2-قابلیت تداوم نهایی آن از نظر تجاری با توجه به مواردی چون شرایط بازار ،قوانین و مقررات مصرف کننده و محیط زیست

3-اطمینان معقول از قابل استفاده بودن محصول یا فرایند برای واحد تجاری در شرایطی که هدف استفاده داخلی است .

د)به طور معقول انتظار رود درآمدهای آتی مربوطه مبالغی بیش از میزان لازم جهت بازیافت مخارج سرمایه ای و هزینه های متحمله بعدی ایجاد می کند.

باید بدانید مخارج توسعه که به عنوان دارایی شناسایی می شود باید مستهلک گردد .استهلاک مخارج توسعه باید از آغاز تولید یا کاربرد تجاری محصول ،خدمت ، فرایند یا سیستم ، شروع شود و بر مبنایی سیستماتیک به هریک از دوره های مالی تخصیص یابد .این مبنا می تواند میزان فروش یا استفاده از محصول ،خدمت ،فرایند یا سیستم یا مدت زمانی باشد که انتظار می رود موارد مذکور به فروش رسد یا استفاده شود .

در مورد اطلاعاتی که در ارتباز مخارج توسعه باید افشا شود ،باید توجه داشت اشاره به رویه حسابداری یعنی روش استهلاک ،عمر مفید و یا نرخ های استهلاک مخارج توسعه می باشد که باید در یادداشتهای توضیحی افشا گردد .