درآمد انباشته، که معمولاً به عنوان سود انباشته نامبرده میشود، شامل بخشی از درآمد خالص است که توسط یک شرکت در طول زمان نگهداری میشود و به عنوان سود تقسیمی، بین سرمایهگذاران و طلبکاران تقسیم نمیشود. هر گونه درآمد یا سود انباشته معمولاً توسط شرکت برای سرمایهگذاری مجدد در کسبوکار اصلی یا پرداخت بدهی استفاده میشود.
- درآمد انباشته مبلغی است که توسط یک شرکت برای سرمایهگذاری مجدد در عملیات اصلی یا سرمایهگذاری در مخارج مربوط به سرمایهگذاری نگهداری میشود.
- درآمد انباشته تحت حقوق صاحبان سهام در ترازنامه شرکت قرار دارد و اغلب به عنوان سود انباشته شناخته میشود.
- ساختار سرمایه و تصمیمات بودجه به شدت بر درآمد انباشته تکیه میکنند.
درک سود انباشته
سود انباشته به بخشی از درآمد خالص اشاره دارد که انباشته شده و برای مقاصد سرمایهگذاری مجدد یا پرداخت بدهی به جای پرداخت به شکل سود سهام استفاده میشود. درآمد انباشته اغلب در حوزههایی در شرکت سرمایهگذاری میشود که فرصتهای رشد را ایجاد میکنند، مانند تحقیق و توسعه (R&D)، فناوری یا ماشینآلات جدید و سایر اشکال مخارج سرمایهای.
درآمد انباشته در بخش حقوق صاحبان سهام در ترازنامه شرکت ثبت میشود. هر گونه سود سهام پرداخت شده، از جمله سود نقدی و سهام، از این مبلغ کم میشود. اگر یک شرکت زیان خالص بیش از مانده درآمد انباشته اولیه داشته باشد، کسری خواهد داشت که بر سرمایهگذاری و مخارج سرمایه تأثیر میگذارد.
تفاوت سود و زیان جاری با انباشته
اگر حساب سود و زیان یک شرکت یا کسبوکار مربوط به سال جاری مالی باشد به آن سود و زیان جاری میگویند. اما اگر این حسابها مربوط به سالهای قبل باشد، به آن سود و زیان انباشته میگویند.
نحوه استفاده از سود و زیان انباشته
یک کسبوکار برای کمک به تامین مالی عملیات شغلی خود به درآمد انباشته نیاز دارد. این امر به ویژه برای یک کسبوکار در حال رشد، که معمولاً به مقدار قابل توجهی از سرمایه در گردش برای پرداخت سرمایهگذاریهای جاری خود در مطالبات و موجودی و همچنین خرید داراییهای ثابت نیاز دارد، مهم است. میزان درآمد انباشته در کسبوکارهایی با رشد آهسته کمتر است، جایی که تیم مدیریت هیچ برنامه توسعهی داخلی برای پول ندارد و بنابراین تصمیم میگیرد آن را به صورت سود سهام بین سرمایهگذاران تقسیم کند.
از منظر نظری، درآمد انباشته یا سود انباشته نقش محوری در ساختار سرمایه و تصمیمات بودجه بندی سرمایه ایفا میکند. در پایان یک سال مالی، یک کسبوکار به طور کلی یکی از دو کار را با پول نقد اضافی انجام میدهد. یا میتواند آن را به تجارت بازگرداند و با سرمایهگذاری روی برنامههای توسعه ای، سود انباشته به حساب شرکت بازگردد و حتی رشد کند و یا میتواند سرمایه را به صاحبان قانونی خود، خواه سهامداران یا طلبکاران، بازگرداند.
کسبوکارهایی که چشم انداز رشد آنها بیشتر از هزینه سرمایه شان است، در تئوری باید پول را به کسبوکار بازگردانند تا با رشد کسبوکار سرمایه ایجاد کنند. اگر سهامداران از رشد با توجه به سطح ریسک راضی باشند، هزینه وجوه خود را افزایش نمیدهند.
مثالی برای سود انباشته
درآمد خالص شرکت A 500,000 دلار برای سال جاری بود و مانده سود انباشته اولیه از سال قیبل 250,000 دلار بود. به سرمایهگذاران خود، در مجموع 300000 دلار سود سهام پرداخت کرد. مانده سود انباشته جدید، یا درآمد انباشته در پایان سال جاری، 450,000 دلار است. (250,000 دلار موجودی اولیه + 500,000 دلار درآمد خالص – 300,000 دلار سود سهام پرداخت شده).
فرمول محاسبهی سود انباشته
سود سهام پرداخت شده به سرمایهگذاران و طلبکاران -(سودانباشته اولیه + درآمد خالص شرکت در سال جاری)= سود انباشته
سخن آخر
سود انباشته نشان دهنده سود خالص شرکت پس از تقسیم سود سهام به سهامداران است. همچنین سود انباشته اغلب در حسابداری برای تعیین میزان سود خالص شرکت پس از پرداخت سود سهام استفاده میشود. برای محاسبه سود انباشته، باید سود انباشته در ابتدای سال مالی را با سودی که پس از بستن حساب سال مالی بدست می آید جمع کرد. در نهایت نیز آن را از هر سود سهام پرداختی به سهامداران کسر کرد. اکثر شرکتها از محاسبات سود انباشته برای تعیین مالیات و محاسبه ارزش رفتار مالیاتی برای یک معامله خاص استفاده میکنند.
منابع: